Het oude Babylon
Het oude Babylon - Waar is dat?
Het oude Babylon was gelegen in Mesopotamië, tussen de rivieren Eufraat en Tigris. Tegenwoordig liggen de resten van de verspreid over een groep heuvels aan de Eufraat, ongeveer honderd kilometer ten zuidwesten van Bagdad, Irak. De rivier splitste de stad in twee delen: de oude stad aan de oostzijde en de nieuwe kleinere stad aan de westzijde. De stadshelften werden bewaterd door kanalen die door de rivier werden gevoed. Tijdens de heerschappij van Sanherib (Sennacherib) werd de stad door de Assyriërs verwoest. Toen de stad werd herbouwd, werd de naam veranderd in Babylonië. Later werd deze stad de plaats waar de Joodse krijgsgevangenen werden gevangen gehouden die door Koning Nebukadnessar II in de zesde eeuw voor Christus in ballingschap uit Israël werden afgevoerd.
De grond is zeer vruchtbaar en brengt wilde gerst, kikkererwt en sesam voort. De moerassen produceren een eetbare wortel die wat voedingswaarde betreft vergelijkbaar is met gerst. Het land is tevens rijk aan dadels, appels en ander fruit, maar ook aan vissen en vogels.
De naam Babylon is enigszins een mysterie. De Joden van de Bijbel voerden de oorsprong van de naam terug naar een woord in hun eigen taal dat "verwarring" betekent en afgeleid is van de naam de "toren van Babel", die zich eveneens op deze plaats bevond. In het Bijbelse verhaal verwarde God de spraak van de bouwers zodat zij niet meer met elkaar konden communiceren en het werk niet konden voltooien. Het is mogelijk dat de naam van de stad in de Semitische taal van de Babyloniërs "Poort van God" of "Poort van de Goden" betekende.
Het oude Babylon - Wie werd door hen aanbeden?
Er zijn een aantal goden die in de oudheid door de Babyloniërs werden aanbeden:
- An of Anu - de god van de hemel
- Enlil - De god van de lucht en van de stormen. Hij werd normaal gesproken in menselijke vorm afgebeeld, maar hij kwam ook voor in de vorm van een slang
- Enki - De god van water en van de vruchtbare aarde
- Ki - De moedergodin die de aarde voorstelde
- Anshar of Anshur - De hoofdgod van Assyrië (de hemelgod)
- Ninlil of Nillina - De godin van de lucht (mogelijkerwijs de zuiderwind) en vrouw van Enlil
- Inanna - De godin van liefde en oorlog
- Ea - De god van de wijsheid
- Marduk - Oorspronkelijk Ea's zoon en de god van het licht. Hij was de belangrijkste god van Babylonië en de god die de Babylonische koning had gezonden
- Nanna - De maangod
- Utu of Shamash - De zonnegod, en tevens de god van de gerechtigheid
- Ninurta - een andere zonnegod
Het oude Babylon - Hoe zag hun cultuur er uit?
De beroemdste uitvinding van de oude Babylonische cultuur was de astronomie, die aanvankelijk begon als een bestudering van de astrologie. Zij catalogiseerden de sterren en schiepen een bijna perfecte kalender, die de Joden later zouden overnemen. Zij waren in staat om zonsverduisteringen te voorspellen, die volgens hen duidden op gevaarlijke en boosaardige tijden. De zonsverduisteringen werden voorspeld aan de hand van twee mathematische systemen die zij hadden ontwikkeld. Deze systemen vormden de wetenschappelijke basis voor de wiskundige en astronomische nalatenschap van het oude Babylonië.
Het oude Babylon speelt nog steeds een rol in de toekomst van de wereld. Een groot aantal religieuze ideeën van de Babyloniërs wordt nog steeds in tal van moderne godsdiensten onderwezen. De astrologie stond in de Babylonische samenleving in hoog aanzien en dat geldt net zo voor onze huidige samenleving. Misschien is het belangrijkste erfgoed van Babylon wel de rol die deze cultuur speelde in de geschiedenis van het Joodse volk. De Heer gebruikte Babylon als een werktuig om Zijn volk te straffen toen zij zich van Hem afkeerden. De Bijbel vertelt ons ook dat de Heer Babylon in de toekomst zal straffen, net zoals Hij dat in het verleden heeft gedaan.
