Geschiedenis van het oude Israël
Geschiedenis van het oude Israël - Het heden kan eeuwig duren
De geschiedenis is doorspekt met dagen die de moeite waard zijn om herinnerd te worden. Soms omdat er goede dingen zijn gebeurd, soms omdat er slechte dingen zijn gebeurd. Ook de geschiedenis van het oude Israël is daarom onze aandacht. Het oude Israël heeft bijgedragen aan de vorming van onze huidige en onze toekomstige wereld, al sinds het volk door Gods stem tot leven werd geroepen.
Telkens wanneer we 's ochtends wakker worden krijgt de wereld om ons heen een nieuwe betekenis, en telkens ziet de wereld om ons heen er anders uit. De enige manier om vandaag gedenkwaardig te maken, is door op de een of andere manier een verschil uit te maken; door iets te doen wat de toekomst van het leven onvergetelijker zal maken. Wanneer dat bereikt wordt, kan het heden eeuwig duren.
Geschiedenis van het oude Israël - Sinds het begin der tijden
Israël is een land dat in onze moderne tijd sinds 1948 bestaat. Maar de geschiedenis van het oude Israël en haar volk begon al aan het begin der tijden. De eerste mens die de aarde bewandelde was een man die Adam werd genoemd. Alle mensen, naties en volkeren zouden uiteindelijk van deze man afstammen. Adam werd geschapen uit het stof dat wij dagelijks van onze vloer vegen. Hij kreeg later gezelschap van een vrouw, Eva genaamd. Zij werd letterlijk uit een van zijn ribben gevormd. Net zoals het volk Israël dat later zou doen, wandelden deze twee mensen zij aan zij met God. Zij spraken met God en verbleven samen met God in een paradijs dat Eden werd genoemd. Maar hun zondeval bracht hieraan een einde en heeft sindsdien geleid tot de wereld die wij vandaag de dag kennen.
Vele eeuwen zijn vervlogen sinds Adam en Eva de hof van Eden bewoonden. Nu kan de mensheid alleen maar gissen naar de dingen die deze twee mensen in hun tijd op onze planeet zagen. Maar wat we wel weten, is het belangrijkste verhaal dat de mensheid ooit zal kennen of kunnen begrijpen. Het is het verhaal over een volk dat uiteindelijk de aardse thuishaven zou zijn voor de Redder van de hele mensheid; Jezus Christus, de Zoon van God.
Geschiedenis van het oude Israël - Als volk
Ook al was het oude Israël na de schepping van Adam en Eva nauw betrokken bij een groot aantal verbazingwekkende en historische gebeurtenissen, zoals de zondvloed die de hele aarde overspoelde en de verspreiding van de menselijke rassen over de hele wereld, toch begonnen de mensen zich pas in de tijd van Abraham werkelijk tot een volk te verenigen.
Abraham ontving van God een verbond van de waarheid. Dat kunnen we lezen in Genesis 15. In deze belofte werd Abraham ervan verzekerd dat zijn volk zo talrijk zou worden als de sterren aan de hemel (Genesis 15:5) en dat zijn volk het land waarop hij stond in bezit zou nemen (Genesis 15:16-21). Uit Abrahams lichaam zou het invloedrijkste en meest controversiële volk aller tijden voortkomen. Sinds het Israëlische volk als natie begon te bestaan, is het altijd of zeer geliefd, of zeer gehaat geweest. Via hen hebben veel mensen zegeningen ontvangen, en veel anderen een vloek. Vanwege hun bestaan zijn wij, hoe dan ook, wie wij zijn.
Het volk werd vernoemd naar Jakob, de kleinzoon van Abraham. Nadat hij met God had geworsteld (Genesis 32:22-31) werd Jakobs naam veranderd in "Israël". Later ging het volk Israël het land binnen dat hen beloofd was, zoals God had voorspeld. Maar dit gebeurde pas nadat een reeks gebeurtenissen het volk tot een periode van slavernij in Egypte had geleid. Jozef, een van Jakobs zonen, werd in Egypte de hoogste leider onder farao. Hij verschafte zijn volk een verblijfplaats in Egypte. Maar na zijn dood vielen zijn nakomelingen uit de genade van de farao en werden zij 400 jaar lang als slaven onderdrukt. Maar God bracht hen uit hun eigen gelederen een redder die Zijn uitverkozen volk uiteindelijk zou bevrijden. Deze redder, Mozes, werd door God op een machtige en bovennatuurlijke manier gebruikt om de Israëlieten uit Egypte te leiden en hen naar het beloofde land te leiden.
Als gevolg van zonde in het Israëlitische kamp, en een ongehoorzame handeling van Mozes zelf, zwierven de Israëlieten veertig jaar lang door de woestijn en zou Mozes zelf nooit het beloofde land aanschouwen. Maar toen zij het beloofde land binnen gingen, gaf God hen een nieuwe leider: Jozua, een van de aanvoerders onder Mozes. Nu de ongehoorzame generatie heengegaan was, kon de nieuwe generatie Israëlieten het beloofde land binnentreden; de daaropvolgende 1500 jaar werd dit land door hen bewoond.
Israëls verblijf in het beloofde land bleek verre van vredig te zijn. In de vroege jaren veroverde het volk, dat door Jozua en een aantal rechters en koningen werd geregeerd, het hele beloofde land door alle goddeloze volkeren te verdrijven. Zij aanbaden de Heer en kregen een naam als invloedrijk volk. Het volk werd sterk beïnvloed door leiders als Samuël, koning David, koning Salomo, Elia, Jeremia en Daniël. Maar het volk had ook moeite om een recht en gehoorzaam pad met de Heer te bewandelen. Het gevolg hiervan was dat Israël eigenlijk nooit helemaal beslag wist te leggen op de door God aangereikte zegeningen. Sterker nog, het volk werd een tijdlang in tweeën gesplitst, uit hun land verdreven en van hun Vader God afgezonderd. Steeds weer was het oude Israël ongehoorzaam aan God, alleen maar om vervolgens weer berouwvol onder Gods genade terug te keren. En toch leidde hun ontrouw aan God tot een afscheiding van Hem en een afnemende invloed van het volk op de geschiedenis.
Maar na een stilte van 400 jaar, waarin geen gewag werd gemaakt van enige communicatie tussen Israël en God, liet de invloed van het oude Israël weer van zich horen, en dit keer met eeuwige gevolgen. "Luid klinkt een stem in de woestijn: 'Maak de weg van de Heer gereed, maak recht zijn paden! Iedere kloof zal worden gedicht, elke berg en heuvel geslecht, kromme wegen recht gemaakt, hobbelige wegen geëffend; en al wat leeft zal zien hoe God redding brengt.'" (Lucas 3:4-6) Met deze woorden werd de wereld door Johannes de Doper klaargestoomd voor de belangrijkste man die ooit zou leven. Jezus, de Redder van de mensheid, werd in Israël geboren. Zijn leven, Zijn dood en Zijn opstanding werden de eeuwige bakens voor de redding van alle generaties en de verbinding tussen God en het menselijke hart.
Geschiedenis van het oude Israël - Een voorbeeld voor ons allen
De geschiedenis van het oude Israël is een voorbeeld voor alle volken en alle mensen. Dankzij hun voorbeeld zijn wij ons tegenwoordig bewust van het belang van onze gehoorzaamheid aan onze Schepper. Dankzij hun voorbeeld begrijpen wij de grootheid van Gods genade en de kracht van Zijn vermogens. Zelfs in praktische opzichten heeft onze hedendaagse wereld veel van hen geleerd, van sanitaire voorzieningen tot gehoorzaamheid aan de heersende wetten in onze huidige samenleving.
In 70 na Christus werd het land Israël volkomen vernietigd. Maar het volk ging niet verloren en hun invloed verdween niet volledig, met name voor de vele mensen die de naam Jezus volgden. Bijna 2000 jaar later herwon Israël haar status als natie, ook al wordt dat niet door iedereen geaccepteerd, en is Israël nog steeds een machtig volk in onze wereld. Het hoeft eigenlijk niet eens gezegd te worden dat de geschiedenis van Israël meer is dan gewoon een oudheidkundige geschiedenis. Hun invloed heeft de wereld veranderd en de God die Israël tot Zich riep, roept nog steeds alle mensen die Zijn stem willen horen.
